OTI NA NAI ΤΕΛΕΙΩΣ..........

Τι γνώριζαν περί καρκίνου οι αρχαίοι Έλληνες γιατροί

Οι πληροφορίες περί καρκίνου υπάρχουν από τότε που έχουμε ιατρικά κείμενα, δηλ. από τη εποχή του Ιπποκράτους και μετά, αν και παλαιότερα είχαν γραφεί ιατρικά κείμενα όπως μας πληροφορεί ο Σωκράτης «πολλά γαρ των ιατρών έστι συγγράμματα». Το αξιόλογο βιβλίο του Καθηγητού-Ακαδημαϊκού Αριστ. Κούζη, (1872-1961), Ο καρκίνος παρά τοις αρχαίοις Έλλησιν ιατροίς, Αθήνα 2004, το οποίο είχε κυκλοφορήσει πριν από εκατό και πλέον χρόνια, πρόσφατα το επανεκδώσαμε, ώστε να γίνει προσιτό σε εκείνους που θα ήθελαν να γνωρίσουν τις γνώσεις περί καρκίνου των αρχαίων Ελλήνων ιατρών: Ιπποκράτους, Γαληνού, Αρεταίου, Ρούφου του Εφεσίου, Διοσκουρίδου, Αρχιγένους, Φιλόξενου, ΄Αντύλλου, Ορειβασίου, Παλλαδίου, Αετίου, Παύλου Αιγινήτου, Θεοφάνους Νόννου, Μιχαήλ Ψελλού, Συμεώνος Σήθη και Ιωάννου Ακτουαρίου. Στο πλαίσιο της ενημέρωσης αυτής στη συνέχεια θα παρατεθούν συνοπτικά μερικά στοιχεία που επιλέχθηκαν και τα οποία θα είναι δυνατόν να δώσουν στον αναγνώστη μία γεύση του πλούτου των γνώσεων τους. Οι πληροφορίες περί καρκίνου υπάρχουν από τότε που έχουμε ιατρικά κείμενα, δηλ. από τη εποχή του Ιπποκράτους και μετά, αν και παλαιότερα είχαν γραφεί ιατρικά κείμενα όπως μας πληροφορεί ο Σωκράτης «πολλά γαρ των ιατρών έστι συγγράμματα», (Ξενοφώντος, Απομνημονεύματα Δ, β, 10). Ενδιαφέρον έχει να αναφέρουμε σχετικά με την ονοματολογία ότι οι αρχαίοι ιατροί έδωσαν στη νεοπλασία το όνομα «καρκίνος» από την εξωτερική του μορφή. Συγκεκριμένα ο Γαληνός (΄Εκδ. G.C. Kuehn, Γαληνού ΄Απαντα, Λειψία, 1826, τόμ. ΧΙ, σελ. 140) σημειώνει ότι όπως στο ζώο καρκίνο (κάβουρα) τα πόδια του είναι εκατέρωθεν του σώματός του, κατά τον ίδιο τρόπο στον μαστό της γυναικός από τον παρά φύσιν όγκο οι φλέβες είναι διογκωμένες και καταφανείς, που παρομοιάζονταν με τα πόδια του καβουριού. Και έκτοτε ο όρος αυτός γενικεύθηκε για όλες τις νεοπλασίες του σώματος και χρησιμοποιείται από όλους τους αρχαίους ΄Ελληνες ιατρούς, ενώ παράλληλα απαντάται και ο όρος καρκίνωμα. Οι όροι αυτοί έφθασαν μέχρι τις ημέρες μας και καθιερώθηκαν στην διεθνή ιατρική ορολογία. Σχετικά με τα είδη του καρκίνου, σημειώνεται ότι διακρίνονται με διαφορετικές ορολογίες: στον κρυπτό και τον επιφανειακό, τον «εν τω βάθει» και τον «επιπολής», τον «ανέλκωτο» και τον «ηλκωμένο», τον «σύμφυτον» και «μη σύμφυτον» καρκίνον, δηλ. τον επίκτητο. Όσον αφορά την αιτιολογία του καρκίνου αυτή ήταν σύμφωνα με τις αντιλήψεις της εποχής περί χυμών, που πρέσβευαν. Συγκεκριμένα υποστήριζανοι αρχαίοι Ελληνες ιατροί ότι ο καρκίνος προέρχονταν από τη «μέλαινα χολή» και το «μελαγχολικό χυμό». Εάν η κάθαρση του περιττώματος αυτού, που γίνονταν στον σπλήνα, δεν ήταν καλή τότε η περίσσεια αυτού του χυμού ήταν δυνατόν να δημιουργήσει καρκίνο. Και ανάλογα με την δριμύτητα του «μελαγχολικού χυμού» θα δημιουργούνταν ο ανέλκωτος ή ο μεθ’ έλκους καρκίνος. Επί πλέον παράγοντες στη δημιουργία του καρκίνου αναφέρονται η «κακοχυμία», η «δυσκρασία», και η δίαιτα. Ο καρκίνος κατά τους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς είχε διάφορο μέγεθος, «από οφθαλμού ιχθύων μέχρι πέπονος», όπως σημειώνεται από τον Ορειβάσιο ( έκδ. Daremberg, τόμ. IV, σελ. 18), με επιφάνεια ανώμαλη και οχθώδη και σκληρή κατά κανόνα σύσταση και με χροιά μελανώτερη από τα φλεγμαίνοντα μέρη, όπως χαρακτηριστικά σημειώνει ο Γαληνός (G.C. Kuehn, τόμ. VII, σελ. 720). Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι οι αρχαίοι Έλληνες ιατροί είχαν παρατηρήσει την μεγάλη ανάπτυξη του αγγειακού συστήματος στους όγκους, οι οποίοι «και κεκιρσωμένας έχων τας πέριξ φλέβας», όπως χαρακτηριστικά σημειώνει εκτός των άλλων ιατρών και ο Αέτιος στον 16ο Λόγο του, (έκδ. Σκεύου Ζερβού, σελ. 60). Ο εντοπισμός του καρκίνου σημειώνουν ότι είναι δυνατόν να γίνει σε κάθε μέρος του σώματος, αλλά όμως τονίζουν ότι ο συχνότερος εντοπισμός είναι στο γυναικείο μαστό και στη μήτρα. Ο Γαληνός σχετικά γράφει: «Οι καρκινώδεις όγκοι εν άπασι τοις μορίοις γίνονται. Μάλιστα δε τοις τιτθοίς (μαστοίς) των γυναικών», (έκδ. G. C. Kuehn, τόμ. ΧV, σελ. 331). Για την συμπτωματολογία του καρκίνου ενδιαφέροντα είναι αυτά που έχουν γράψει στα κείμενά τους οι αρχαίοι ιατροί. Είναι δυνατόν η έναρξη του καρκίνου να είναι λανθάνουσα, να προκαλεί αβλυχρά και ήπια συμπτώματα, αλλά επίσης και μεγάλα, ισχυρά και σαφή, όπως σημειώνει ο Γαληνός. (έκδ. G. C. Kuehn, τόμ. Χ, σελ. 976). Μάλιστα ο Ιπποκράτης είχε παρατηρήσει ότι κατά την έναρξη του καρκίνου οι ασθενείς αισθάνονται μία πικρία στο στόμα, «καρκίνου γενομένου το στόμα πικραίνεται» (έκδ. G. C. Kuehn, τόμ. ΙΙΙ, σελ. 466) και συνοδεύεται από ανορεξία. Κατά την εξέταση του ασθενούς είχαν παρατηρήσει ότι ο καρκινωματώδης όγκος όταν ήταν ψηλαφητός ήταν σκληρός στην αφή, ανώμαλος στο σχήμα, προσφυόμενος στους περιβάλλοντας ιστούς με διεύρυνση των φλεβών και όχι θερμός και μερικές φορές με έλκη. Προκαλεί διόγκωση και σκλήρυνση των παρακειμένων λεμφαδένων και δεν συνοδεύεται από πυρετό. Άλλο σύμπτωμα χαρακτηριστικό του καρκίνου κατά τους αρχαίους ιατρούς ήταν ο πόνος, όπως ιδιαίτερα τονίζει ο Παύλος ο Αιγινήτης «καρκίνος εστίν όγκος επώδυνος» (έκδ. Briau, σελ. 210) και η αιμορραγία. Επισημαίνουμε ότι ο Αριστ. Κούζης στη σημαντική αυτή μελέτη του για τις αντιλήψεις περί καρκίνου των αρχαίων Ελλήνων ιατρών κάνει και μία ιδιαίτερη διάκριση του όρου «σκίρρος», που απαντάται στα αρχαία ιατρικά κείμενα, με τον σύγχρονο όρο «σκίρρος», τονίζοντας ότι οι παλαιοί ιατροί με τον όρο σκίρρο θεωρούσαν τις χρόνιες φλεγμονές με σκλήρυνση των ιστών, τις κιρρώσεις των σπλάχνων και τους καλοήθεις όγκους. Η πρόγνωση του καρκίνου κατά του αρχαίους ήταν χειρίστη. «Ολέθρια τα καρκινώδεα» τονίζει ο Αρεταίος όπως επίσης και ο Αέτιος ότι ο καρκίνος είναι «δυσίατος ή ανίατος» με τελική έκβαση το θάνατο. Όσον αφορά τη θεραπευτική αγωγή την οποία ακολουθούσαν οι αρχαίοι ΄Ελληνες ιατροί στον καρκίνο, παρατηρούμε ότι στα πρώτα στάδια αναπτύξεώς του εφάρμοζαν θεραπεία με διάφορα βοηθήματα και φάρμακα και σε περίπτωση αποτυχίας επακολουθούσαν τη χειρουργική θεραπεία. Τα βοηθήματα που εφάρμοζαν ήταν σύμφωνα με τις αντιλήψεις περί αιτίου του καρκίνου, τον μελαγχολικό χυμό του αίματος, που δημιουργούσε τον καρκίνο και γι’ αυτό ακολουθούσαν πρακτικές ώστε να μειωθεί ο πλεονάζον αυτός αιτιοπαθολογικός χυμός με την κάθαρση, τη φλεβοτομία και τα φάρμακα. Όπως σημειώνουν οι συγγραφείς τα θεραπευτικά αυτά μέσα είχαν αποτέλεσμα ιδιαίτερα κατά τα πρώτα στάδια του καρκίνου. Χαρακτηριστικά σημειώνει ο Ορειβάσιος ότι «δυνατόν μην τους αρχομένους καρκίνους κωλύειν αύξεσθαι καθαίροντας τον μελαγχολικόν χυμόν πριν εν τω πεπονθότι μορίω στηριχθήναι», (έκδ. Bassemaker-Daremberg, τόμ. V, σελ. 346). Πολλές ήταν οι φαρμακευτικές ουσίες, σκευασίες και τα θεραπευτικά σχήματα, που χρησιμοποιούνταν για τον καρκίνο, δηλωτικό και αυτό του ανιάτου του καρκίνου. Ας μνημονευθούν μερικές από αυτές που χρησιμοποιούσαν, όπως τα βότανα ασκληπιάς, ακαλύφη ή κνίδη, αριστολοχία, δρακοντία, ερύσιμον, ερέβινθος, ελλέβορος, ερίκης καρπός, ελατήριον ή σίκυς άγριος στρύχνου χυλός και επίθυμον. Επίσης ως αντικαρκινικά φάρμακα χρησιμοποιούνταν οι ποτάμιοι καρκίνοι, η καδμεία, ο λιθάργυρος, ο μόλυβδος και η χαλκίτις. Στις περιπτώσεις που αποτύγχανε η θεραπεία με τις φαρμακευτικές ουσίες και τα βοηθήματα τότε οι αρχαίοι Έλληνες ιατροί κατέφευγαν στη χειρουργική θεραπεία του καρκίνου. Βέβαια για τους «κρυπτούς», δηλ. τους εν τω βάθει καρκίνους ακολουθούσαν την προτροπή του Ιπποκράτους ο οποίος στους «Αφορισμούς», Τμήμα ΄Εκτο, 38, τονίζει ότι είναι καλλίτερο να μην θεραπεύονται διότι με την αρχή της θεραπείας οι άρρωστοι πεθαίνουν γρήγορα. Ο Γαληνός συνιστούσε την χειρουργική θεραπεία μόνον για τους επιπολής καρκίνους και μάλιστα κατορθώνοντας να τους εκτέμνει με τις ρίζες τους μέχρι τους υγιείες ιστούς, «πάσης μεν χειρουργίας εκκοπτούσης όγκον παρά φύσιν ο σκοπός εστιν εν κύκλω πάντα όγκον περικόψαι, καθ ά τω κατά φύσιν έχοντι πλησιάζει» (έκδ. G. C. Kuehn, τόμ. ΧVΙΙΙ, Α, σελ. 60 και ΧΙ, σελ. 141). Πριν από την χειρουργική θεραπεία χορηγούνταν τα κατάλληλα φάρμακα για την κάθαρση του μελαγχολικού χυμού και στη συνέχεια αφαιρούνταν ο όγκος «ξυραφίοις πεπυρωμένοις ομού τέμνουσι και διακαίουσιν», ένα είδος δηλ. θερμοκαυτήρος, ώστε να αποφεύγεται η αιμορραγία από τα αγγεία. Ακολουθούσε μετά μία υγιεινή τονωτική διατροφή, γυμναστική και αναληπτική αγωγή για την ευχυμία του σώματος. Συμπερασματικά μπορούμε να ισχυρισθούμε ότι οι αρχαίοι Έλληνες Ιατροί όχι μόνο έδωσαν το όνομα «καρκίνος» στη νοσολογική αυτή οντότητα της νεοπλασματικής κακαοηθείας, αλλά επί πλέον διέκριναν την αιτιολογία και καθόρισαν την συμπτωματολογία, τον εντοπισμό, τη μορφολογία, τις εκδηλώσεις, την πρόγνωση και τη θεραπευτική αγωγή, φαρμακευτική και χειρουργική του καρκίνου. ΠΗΓΗ:enimerwsi.gr

Τοξική η σκόνη του Αρη

Ενα επιπλέον εμπόδιο για την ανθρώπινη παρουσία εκεί...

Χιούστον Δυσάρεστα είναι τα ευρήματα από τη μελέτη της σκόνης που υπάρχει στον Αρη. Επιστήμονες της NASA ανακοίνωσαν ότι η σκόνη του Κόκκινου Πλανήτη είναι τοξική δημιουργώντας έτσι ένα επιπλέον και αναπάντεχο εμπόδιο για την παρουσία και παραμονή του ανθρώπου στον Αρη. Η σκόνη Οι επιστήμονες της NASA έκαναν τις σχετικές ανακοινώσεις σε συνέδριο που γίνεται αυτές τις μέρες με αντικείμενο τις διεργασίες που απαιτούνται για να ξεκινήσει μια επανδρωμένη αποστολή στον Αρη μέχρι το 2030. O Ρίτσαρντ Ουίλιαμς, προϊστάμενος των τμημάτων ιατρικής και υγείας της NASA, αναφέρθηκε στις τελευταίες αναλύσεις των δειγμάτων σκόνης του Αρη. Σε αυτά έχει εντοπιστεί η παρουσία εστέρων πυριτικού οξέος. Η εισπνοή της σκόνης θα οδηγήσει τους εστέρες στους πνεύμονες, όπου η πρόσμειξη τους με το νερό που υπάρχει εκεί θα δημιουργήσει επικίνδυνες χημικές ουσίες. Εχουν εντοπιστεί επίσης και άλλες βλαβερές για τον άνθρωπο ουσίες όπως υπερχλωρικό άλας και γύψος. Το πρόβλημα Στον Αρη δημιουργούνται πολύ συχνά ανεμοθύελλες και ανεμοστρόβιλοι μεταφέροντας φυσικά σκόνη. Ετσι λοιπόν ο άνθρωπος θα είναι συνεχώς εκτεθειμένος στη βλαβερή αρειανή σκόνη και θα πρέπει να βρεθεί τρόπος αντιμετώπισης του προβλήματος. Είναι δεδομένο ότι οι άνθρωποι που θα ταξιδέψουν στον Αρη θα κινούνται στην επιφάνεια του φορώντας διαστημικές στολές. Οι στολές μπορεί να τους προφυλάσσουν από την άμεση έκθεση στη σκόνη αλλά έχει διαπιστωθεί ότι η σκόνη κολλάει και μάλιστα επίμονα στις στολές, οπότε θα τη μεταφέρουν μαζί τους στα σκάφη ή στις βάσεις στις οποίες θα επιστρέφουν. ΠΗΓΗ:tovima.g

O Eρντογάν έβγαλε το στρατό στους δρόμους!

Τον στρατό έβγαλε στους δρόμους η τουρκική κυβέρνηση για να καταπολεμήσει τους διαδηλωτές της πλατείας Ταξίμ! Κανείς δεν έχει καταλάβει ποια ήταν η ανάγκη αυτή καθώς οι διαδηλωτές του πάρκου Γκεζί είναι απλοί πολίτες! 8 φορτηγά της στρατοχωροφυλακής εμφανίστηκαν στην περιοχή Μετζιντιγιέκιογ, σε απόσταση αναπνοής από την πλατεία Ταξίμ. 100 άνδρες του στρατού περίμεναν με τα όπλα στα χέρια κάποια εντολή για να επέμβουν. Ευτυχώς δεν χρειάστηκε η συνδρομή τους στις επιχειρήσεις της αστυνομίας. Μόνο η παρουσία τους όμως έδειξε τις προθέσεις της κυβέρνησης και τον σκληρό τρόπο αντιμετώπισης των διαδηλωτών που εδώ και 19 ημέρες πραγματοποιούσαν ειρηνική διαδήλωση. ΠΗΓΗ:turkishgreeknews.org

Νέες περικοπές-σοκ φαίνεται πως έρχονται το 2014 για τα εν ενεργεία και εν αποστρατεία στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων.

Με μισθό πείνας.. Όπως αποκαλύπτουν σήμερα τα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ», η αρμόδια επιτροπή που έχει συσταθεί, με απόφαση του υπουργού Άμυνας, Πάνου Παναγιωτόπουλου, φαίνεται να...καταλήγει σε καινούργιες μειώσεις κατά 20%! Σύμφωνα με το Μεσοπρόθεσμο, το επόμενο έτος πρέπει να γίνει περαιτέρω μείωση δαπανών, λόγω νέου μισθολογίου, για ένστολους, ύψους 88.200.000 ευρώ, καθώς και αντίστοιχη μείωση συντάξεων ένστολων, ύψους 161.800.000 ευρώ. Σε αυτό το ποσό θα προστεθούν άλλα 5.900.000 ευρώ το 2015 και 5.100.000 ευρώ το 2016, τα οποία θα εξαθλιώσουν πλήρως το σύνολο των στελεχών των Ε.Δ., το εισόδημα των οποίων έχει μειωθεί κατά 50% από το 2010. Επιπλέον, με βάση την εγκύκλιο του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους που εκδόθηκε στις 31 Μαΐου, ο τακτικός προϋπολογισμός του υπουργείου Εθνικής Άμυνας για το 2014 είναι στην κυριολεξία πετσοκομμένος σε σχέση με φέτος. Συγκεκριμένα, θα είναι 2,38 δισ. ευρώ, ενώ το 2013 ήταν 2,64 δισ. ευρώ. Δηλαδή, υπάρχει μείωση της τάξης του 9,8%. Πιο δραματικά είναι τα δεδομένα για τα εξοπλιστικά προγράμματα, καθώς, ενώ κατά το τρέχον έτος το υπουργείο είχε στη διάθεσή του 750.000.000 ευρώ, το 2014 θα έχει 583.000.000 ευρώ. μείωση δηλαδή της τάξης του 22,3%. ΔΑΠΑΝΕΣ. Την ώρα που η γειτονική Τουρκία αυξάνει κατακόρυφα τις αμυντικές της δαπάνες, επιδεικνύοντας προκλητική συμπεριφορά απέναντι στην Ελλάδα, τα εγχώρια εξοπλιστικά προγράμματα εκμηδενίζονται, υπό το βάρος των μνημονιακών υποχρεώσεων και των... αμαρτιών κατασπατάλησης του παρελθόντος. Οι ημέρες των «τροφαντών αγελάδων» παρήλθαν ανεπιστρεπτί, αλλά δυστυχώς σήμερα η χώρα έχει περάσει στην ακριβώς αντίπερα όχθη. Δεν διαθέτει καν τα στοιχειώδη για τη θωράκισή της και, παράλληλα, υποβαθμίζει το αξιόμαχο του στρατεύματος, ανακοινώνοντας διαρκείς μισθολογικές μειώσεις. Δεν θα πρέπει να παρακάμπτεται και το αυξημένο κύμα φυγής αξιόμαχων στελεχών, που αποχώρησαν από τα τρία Όπλα για να προλάβουν τα συνταξιοδοτικά χειρότερα, με αποτέλεσμα η σημερινή πραγματικότητα να προκαλεί κυριολεκτικά δέος για τον βαθμό της στρατιωτικής ικανότητας της Ελλάδας. ΤΡΑΓΩΔΙΑ. Η εξέλιξη με τις επερχόμενες μειώσεις, εφόσον τελικά υλοποιηθούν, θα αποτελέσει ενδεχομένως την αρχή του τέλους για τις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας μας, όπως τουλάχιστον τις ξέραμε μέχρι πριν από την οικονομική κρίση, και σε κάθε περίπτωση θα λάβει χαρακτηριστικά τραγωδίας. Άλλωστε, οι περικοπές που έχουν υποστεί από το 2009 τα στελέχη των Ε.Δ. ξεπερνούν κάθε λογική και θα υπάρξουν συνέπειες σύντομα και στο επιχειρησιακό κομμάτι του στρατεύματος. Οι στρατιωτικοί έχουν υποστεί μέσα σε τρία χρόνια περικοπές στις αποδοχές τους που ξεκινούν από 31,88% και φθάνουν έως 50% και πλέον, ανάλογα με τον βαθμό και την οικογενειακή κατάσταση! Πρόκειται για ασύλληπτα ποσοστά, που έχουν κυριολεκτικά «διαλύσει»» την ψυχολογία τους. ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ. Εν τω μεταξύ, με το νέο μισθολόγιο, που θα ισχύσει από το 2014, τα στελέχη θα πληρώνονται στον διοικητικό βαθμό που φέρουν και πιθανότατα θα καταργηθεί το επίδομα εξομάλυνσης. Είναι αλήθεια, πάντως, ότι το υπουργείο Εθνικής Άμυνας συνεχίζει να καταβάλλει προσπάθεια έτσι ώστε το καινούργιο ειδικό μισθολόγιο να προσεγγίζει τις τρέχουσες αποδοχές, φυσικά με τον φέροντα διοικητικό βαθμό και προφανώς με ένα επιπλέον επίδομα, ώστε να καλυφθεί κατά το μεγαλύτερο μέρος η διαφορά. Η τελική μορφή του νέου ειδικού μισθολογίου αναμένεται να προκύψει μετά τον Σεπτέμβριο, οπότε θα έχει κατά μεγάλο βαθμό ξεκαθαρίσει και η οικονομική κατάσταση για το υπουργείο Οικονομικών, δηλαδή το κατά πόσο επιτυγχάνονται οι στόχοι του έτους. Σε περίπτωση που χρειασθούν νέα δημοσιονομικά μέτρα στο τέλος του έτους, τότε φυσικά θα έχουμε περαιτέρω μειώσεις των μισθών, που, σύμφωνα με τα μέχρι τώρα δεδομένα θα κυμανθούν μεταξύ 20% και 30%. ΠΕΡΙ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ. Η συγκεκριμένη εξέλιξη έρχεται μόλις λίγες ημέρες μετά τη διαρροή στον Τύπο ότι η κυβέρνηση προχωρά σε μειώσεις μισθών, προκειμένου να αποφύγει τις απολύσεις, «όπως συνέβη σε άλλες χώρες». Σε κάθε περίπτωση, τα πράγματα στις Ένοπλες Δυνάμεις δεν φαίνεται να είναι καλά, καθώς πλέον τα στελέχη βιώνουν μια δραματική οικονομική κατάσταση και τις περισσότερες φορές δεν μπορούν να συντηρήσουν την ίδια τους την οικογένεια. Η πολιτική ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων και συνολικά η κυβέρνηση βρίσκονται σε πολύ δύσκολη θέση και πρέπει να σκεφτούν με πολλή σύνεση τι θα κάνουν από εδώ και πέρα, καθώς απειλείται ευθέως, πέραν του ηθικού και της αξιοπρέπειας των στελεχών, και το αξιόμαχο του στρατεύματος. Ενδεικτικό είναι ότι στις τελευταίες δύο ασκήσεις, «Καταιγίδα» και «Ηνίοχος», η διαθεσιμότητα των μέσων ήταν ιδιαίτερα χαμηλή (σ.σ.: τα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» γνωρίζουν τα ακριβή νούμερα διαθεσιμότητας των μαχητικών αεροσκαφών και των πλοίων, αλλά για ευνόητους λόγους δεν τα αναφέρουν)! Επιβίωση με δανεικά Το 48% των στρατιωτικών δεν μπορεί πλέον να βγάλει τα έξοδα ούτε του μισού μήνα. Το δραματικό αυτό στοιχείο προκύπτει από εσωτερική δημοσκόπηση που διενήργησε στα μέλη του, και όχι μόνον, ο Σύνδεσμος Υποστήριξης και Συνεργασίας Μελών των Ενόπλων Δυνάμεων (ΣΥΣΜΕΔ). Στη δημοσκόπηση με θέμα τις οικονομικές απολαβές των στελεχών ψήφισαν 3.439 στρατιωτικοί το διάστημα από 22 Μαΐου έως 2 Ιουνίου. Στην κατηγορία «Οι οικονομικές απολαβές μου», δόθηκαν οι παρακάτω απαντήσεις: Στο 48% δεν επαρκούν ούτε για τον μισό μήνα, στο 29% δεν επαρκούν για τα μηναία έξοδα της οικογένειάς τους και στο 20% δεν επαρκούν για τα μηνιαία έξοδα της οικογένειάς τους, με αποτέλεσμα να προσφεύγουν στην οικονομική βοήθεια από συγγενικά πρόσωπα. ΠΗΓΗ:parapolitika.gr

Παγκόσμια Ημέρα του Πατέρα

Η ημέρα του πατέρα γιορτάζεται σήμερα, όπως και κάθε τρίτη Κυριακή του Ιουνίου, σε πολλές χώρες παγκοσμίως. Σε ορισμένες χώρες η ημερομηνία μπορεί να διαφέρει. Η Google συμμετέχει στην παγκόσμια γιορτή με ένα ξεχωριστό Doodle. Η ημέρα του πατέρα γιορτάστηκε για πρώτη φορά στο Φέαρμοντ της Δυτικής Βιρτζίνιας των Ηνωμένων Πολιτειών στις 5 Ιουλίου 1908. Διοργανώθηκε από την Γκρέις Γκόλντεν Κλέιτον προς τιμήν των 210 νεκρών πατεράδων που έχασαν τη ζωή τους σε ορυχείο στην αποκαλούμενη "Τραγωδία του Μόνονγκα", μερικούς μήνες πριν στο Μόνονγκα της Δυτικής Βιρτζίνιας, τον Δεκέμβριο του 1907. Ωστόσο, όλη η αναγνώριση για την ημέρα του πατέρα πήγε στη Σονόρα Ντοντ από το Σποκέιν της πολιτείας Ουάσιγκτον, η οποία μη γνωρίζοντας τίποτα για την προηγούμενη διοργάνωση στη Βιρτζίνια και επηρεασμένη επίσης από την Ημέρα της Μητέρας διοργάνωσε από μόνη της τη γιορτή του πατέρα, δύο μόλις χρόνια αργότερα από αυτήν της Κλέιτον, θέλοντας να τιμήσει τον πατέρα της, ο οποίος υπήρξε βετεράνος του Αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου (1861-1865) καθώς και όλους τους υπόλοιπους βετεράνους πατέρες του συγκεκριμένου πολέμου. Το πρώτο νομοσχέδιο που έφτασε στο αμερικανικό Κογκρέσο και αφορούσε στην επισημοποίηση της Γιορτής του Πατέρα το 1913 καταψηφίστηκε λόγω φόβων περί εμπορευματοποίησης της εορτής. Ωστόσο, το 1966 ο πρόεδρος Λίντον Τζόνσον εξέδωσε το πρώτο προεδρικό διάταγμα που τιμούσε επισήμως τους πατέρες, και καθιέρωνε την τρίτη Κυριακή του Ιουνίου ως Ημέρα του Πατέρα. ΠΗΓΗ:sotiranews.com