Τι συμβαίνει στον εγκέφαλό μας όταν αθλούμαστε

Η άσκηση θεωρείται φάρμακο για καθετί στη ζωή: για την κατάθλιψη, την απώλεια μνήμης, το Αλτσχάιμερ, το Πάρκινσον και πολλά ακόμη. Ερευνητές ψάχνουν να ανακαλύψουν τι ακριβώς συμβαίνει στον εγκέφαλό μας και η συνεχής γυμναστική, μάς κάνει πιο ευτυχισμένους.

Οι περισσότεροι παρακολουθούμε τι γίνεται στο σώμα μας όταν γυμναζόμαστε. Χτίζουμε μύες και είμαστε σε φόρμα. Νιώθουμε πόσο πιο εύκολα κάνουμε καθημερινές ασκήσεις, όπως να ανεβαίνουμε σκάλες. Είναι λιγότερο σαφές, τι ακριβώς συμβαίνει στον εγκέφαλό μας. Όταν ξεκινάμε την άσκηση, ο εγκέφαλος αναγνωρίζει ότι έρχεται μια στιγμή στρες. Καθώς αυξάνονται οι παλμοί της καρδιάς, ο εγκέφαλος πιστεύει ότι είτε αντιμετωπίζετε κάποιον εχθρό, είτε κάποιο άλλο εμπόδιο. Για να προστατευθεί από το στρες ο εγκέφαλος, αμέσως, απελευθερώνει μια πρωτεΐνη ονομαζόμενη BDΝF. Αυτή η πρωτεΐνη προστατεύει και ταυτόχρονα επουλώνει τα νευρόνια της μνήμης και λειτουργεί σαν ένα ρολόι. Γι'αυτό νιώθουμε το μυαλό πιο καθαρό και πιθανότατα πιο ευτυχισμένοι μετά την γυμναστική. Την ίδια στιγμή οι ενδορφίνες, ένας άλλος χημικός παράγοντας εναντίον του στρες απελευθερώνονται στον εγκέφαλό μας. Οι ενδορφίνες προσπαθούν να μειώσουν τα δυσάρεστα της άσκησης, να μπλοκάρουν το αίσθημα του πόνου και αυτό χαρίζει το αίσθημα της ευφορίας. Έτσι, το BDNF και οι ενδορφίνες είναι αυτό που μας κάνει να νοιώθουμε τόσο καλά μετά την άσκηση. Γιατί έχουν την ίδια συμπεριφορά στο σώμα, όπως η μορφίνη, η ηρωίνη και η νικοτίνη. Με τη διαφορά ότι είναι καλά για εμάς. Για να έχουμε αυτό το αίσθημα της ευτυχίας στο μάξιμουμ, είναι να μην υπερβάλλουμε στην άσκηση, αλλά να αθλούμαστε συχνά. Μια πρόσφατη έρευνα του αμερικανικού πανεπιστημίου Penn State, απέδειξε ότι το «τεστ ευτυχίας» το περνούν καλύτερα όσοι αθλούνται συχνά, παρά όσοι διάγουν καθιστική ζωή. Ο δημοσιογράφος και συγγραφέας μπεστ σέλλερ Gretchen Reynolds, έγραψε για το θέμα με τίτλο «The first 20 minutes». Αναφέρει ότι το υψηλότερο επίπεδο ευτυχίας και το κλειδί για άμεσες ωφέλειες, δεν έρχονται αν θελήσουμε να γίνουμε επαγγελματίες αθλητές. Αντίθετα, χρειάζεται λιγότερος χρόνος καθημερινά για να φτάσουμε σε αυτά τα επίπεδα: «Τα πρώτα 20 λεπτά που τρέχουμε ή κινούμαστε είναι αυτά που δίνουν τα μεγαλύτερα οφέλη». ΠΗΓΗ:apocalypsejohn

Η Ορθόδοξη εκδοχή του Αγίου Βαλεντίνου

Ο Άγιος Βαλεντίνος δεν μνημονεύεται πουθενά στο ορθόδοξο εορτολόγιο

Ο Άγιος Βαλεντίνος δεν μνημονεύεται πουθενά στο ορθόδοξο εορτολόγιο και, όπως ήταν φυσικό, η ορθόδοξη Εκκλησία ποτέ δεν τον παραδέχτηκε. «Ο άγιος αυτός είναι για μας ανύπαρκτος. Είναι μια μυθοπλασία δυτικής προέλευσης», δηλώνουν άνθρωποι της Εκκλησίας. Με τη σειρά της και η Καθολική Εκκλησία στην αναθεώρηση του γενικού εορτολογίου της το 1969 υποβίβασε την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου σε τοπική εορτή, επειδή δεν γνώριζε σχεδόν τίποτα για τον βίο του, παρά μόνο ότι ετάφη στη Βία Φλαμίνια της Ρώμης στις 14 Φεβρουαρίου. Όταν, όμως, ο ξενόφερτος άγιος άρχισε να μπαίνει για τα καλά και στη ζωή των Ελλήνων και η ημέρα αυτή να καθιερώνεται και στη χώρα μας ως η ημέρα των ερωτευμένων στα τέλη της δεκαετίας του ‘70 με πρωτοβουλία των ανθοπωλών, εκπρόσωποι της Εκκλησίας πρότειναν οι Έλληνες ερωτευμένοι να τιμούν και να γιορτάζουν αγίους που υπάρχουν στο ορθόδοξο εορτολόγιο. Η Ορθόδοξη Εκκλησία έχει τους δικούς της Αγίους του έρωτα. Μπορεί η Καθολική Εκκλησία και επιχειρηματικά συμφέροντα να επέβαλαν τον Άγιο Βαλεντίνο, αλλά στις 13 Φεβρουαρίου τιμάται η μνήμη των Αγίων Αποστόλων Ακύλα και Πρισκίλλης, που θεωρούνται προστάτες των ερωτευμένων, ενώ υπάρχει και ο Άγιος Υάκινθος για τους ερωτευμένους του καλοκαιριού. Τόσα χρόνια κανένας κληρικός δεν είχε ασχοληθεί με τον άγιο του έρωτα. Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, σε μια προσπάθεια να τραβήξει την προσοχή των νέων προς την ορθόδοξη πίστη, πρότεινε στους ερωτευμένους να γιορτάζουν την αγάπη τους την προηγουμένη του Αγίου Βαλεντίνου, δηλαδή στις 13 Φεβρουαρίου, που η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη των Αγίων Ακύλα και Πρισκίλλης.

Ο Ακύλας και η αγαπημένη του Πρίσκιλλα ήταν σκηνοποιοί και ασπάστηκαν το χριστιανισμό κατά πάσα πιθανότατα όταν κατέφυγαν από τη Ρώμη στην Κόρινθο τον 1ο αιώνα μ.Χ. για ν' αποφύγουν τους διωγμούς του αυτοκράτορα Κλαύδιου. Εκεί γνώρισαν τον Απόστολο Παύλο, ο οποίος μάλιστα τους μνημονεύει σε τρεις επιστολές του, και τον ακολούθησαν στην Εφεσο ως συνοδοί. Η παράδοση αναφέρει ότι ο Ακύλας έγινε επίσκοπος Ηρακλείας και μαρτύρησε για την πίστη του μαζί με τη σύζυγό του, ενώ κατ' άλλους ερευνητές κοιμήθηκαν ειρηνικά. Στη μνήμη αυτού του αγαπημένου μέχρι το θάνατο ζευγαριού πρότεινε ο μακαριστός Χριστόδουλος να γιορτάζουν την αγάπη τους οι ερωτευμένοι. Ο άλλος ορθόδοξος "Βαλεντίνος" είναι ο Άγιος Υάκινθος και γιορτάζει στις 3 Ιουλίου, την ημερομηνία δηλαδή που μαρτύρησε για την αγάπη του Χριστού επί αυτοκράτορα Τραϊανού (το 98 μ.Χ.) σε ηλικία 20 χρόνων. Οπως αναφέρεται σχετικά, ήταν θαλαμηπόλος στην αυλή του αυτοκράτορα Τραϊανού και ο πρώτος ναός που χτίστηκε αφιερωμένος αποκλειστικά σ' εκείνον βρίσκεται στα Ανώγεια της Κρήτης, σε κάποια από τις πλαγιές του Ψηλορείτη, φτιαγμένος από πέτρα, κρυφός, γιατί κρυφά είναι και τα αισθήματα. ΠΗΓΗ:xristianos.gr