Τα εγκαίνια του πρώτου ναού της Αγίας του Θεού Σοφίας

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ - 15 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 360 Μ.Χ.

Η Αγία Σοφία είναι το πρώτο κτίσμα που χτυπάει στα μάτια του επισκέπτη, καθώς εισέρχεται από την Προποντίδα. Το ξεχωριστό αυτό σημείο είχαν επιλέξει για να χτίσουν τους ναούς τους, αιώνες πριν από τους Βυζαντινούς, οι ειδωλολάτρες. Ο πρώτος ναός της Αγίας Σοφίας θεμελιώθηκε από τον Μεγάλο Κωνσταντίνο το 330 μ.Χ. όταν ονόμασε τη μετέπειτα Κωνσταντινούπολη πρωτεύουσα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Η ανέγερση του ναού ολοκληρώθηκε από τον γιο του Κωνστάντιο και τα εγκαίνια έγιναν στις 15 Φεβρουαρίου του 360. Κατά την εποχή του Αρκαδίου, το 404, η πρώτη Αγιά Σοφιά πυρπολείται και θα κτισθεί εκ νέου από τον Θεοδόσιο Β'. Τα εγκαίνια θα γίνουν στις 10 Οκτωβρίου του 415, όμως ο ναός θα πυρποληθεί και πάλι το 532, κατά τη Στάση του Νίκα. Έτσι, ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός Α' αποφασίζει να κατασκευάσει την εκκλησία από την αρχή, στον ίδιο χώρο, αλλά πολύ πιο επιβλητική, για να δεσπόζει στη Βασιλεύουσα. Τα θεμέλια αυτού του μεγαλοπρεπή ναού θα μπουν στις 23 Φεβρουαρίου του 532, με σχέδια που εκπόνησαν οι αρχιτέκτονες Ανθέμιος Τραλλιανός και Ισίδωρο ο Μιλήσιος. Για την ολοκλήρωση του κολοσσιαίου έργου δούλεψαν αδιάκοπα επί έξι χρόνια 10.000 τεχνίτες, ενώ ξοδεύτηκαν 320.000 λίρες (περίπου 120.000.000 ευρώ). Από κάθε σημείο όπου υπήρχε Ελληνισμός, έγινε προσφορά: Τα πράσινα μάρμαρα από τη Μάνη και την Κάρυστο, τα τριανταφυλλιά από τη Φρυγία και τα κόκκινα από την Αίγυπτο. Από τον υπόλοιπο κόσμο προσφέρθηκαν τα πολύτιμα πετράδια, ο χρυσός, το ασήμι και το ελεφαντόδοντο, για τη διακόσμηση του εσωτερικού. Τα εγκαίνια έγιναν στις 27 Δεκεμβρίου του 537 από τον Ιουστινιανό, ο οποίος βλέποντας την υπεροχή της Αγίας Σοφίας έναντι του ξακουστού ναού του Σολομώντα, αναφωνεί: «Δόξα των Θεώ το καταξιωσάντι με τελέσαι τοιούτον έργον. Νενίκηκά σε Σολομών». Για χίλια και πλέον χρόνια (537-1453), η Αγία Σοφία θα αποτελέσει το κέντρο της ορθοδοξίας και του ελληνισμού. Εκεί, ο λαός θα γιορτάσει τους θριάμβους, θα θρηνήσει τις συμφορές και θα αποθεώσει τους νέους αυτοκράτορες. Η τελευταία λειτουργία τελέστηκε στις 29 Μαΐου του 1453. Ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Παλαιολόγος ΙΑ' Δραγάτσης, αφού προσευχήθηκε μαζί με το λαό και ζήτησε συγνώμη για λάθη που πιθανόν έκανε, έφυγε για τα τείχη, όπου έπεσε μαχόμενος. Μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης, η Αγία Σοφία έγινε τζαμί και με την επανάσταση του Κεμάλ Ατατούρκ μετατράπηκε σε μουσείο. ΠΗΓΗ:sansimera

Τι συμβαίνει στον εγκέφαλό μας όταν αθλούμαστε

Η άσκηση θεωρείται φάρμακο για καθετί στη ζωή: για την κατάθλιψη, την απώλεια μνήμης, το Αλτσχάιμερ, το Πάρκινσον και πολλά ακόμη. Ερευνητές ψάχνουν να ανακαλύψουν τι ακριβώς συμβαίνει στον εγκέφαλό μας και η συνεχής γυμναστική, μάς κάνει πιο ευτυχισμένους.

Οι περισσότεροι παρακολουθούμε τι γίνεται στο σώμα μας όταν γυμναζόμαστε. Χτίζουμε μύες και είμαστε σε φόρμα. Νιώθουμε πόσο πιο εύκολα κάνουμε καθημερινές ασκήσεις, όπως να ανεβαίνουμε σκάλες. Είναι λιγότερο σαφές, τι ακριβώς συμβαίνει στον εγκέφαλό μας. Όταν ξεκινάμε την άσκηση, ο εγκέφαλος αναγνωρίζει ότι έρχεται μια στιγμή στρες. Καθώς αυξάνονται οι παλμοί της καρδιάς, ο εγκέφαλος πιστεύει ότι είτε αντιμετωπίζετε κάποιον εχθρό, είτε κάποιο άλλο εμπόδιο. Για να προστατευθεί από το στρες ο εγκέφαλος, αμέσως, απελευθερώνει μια πρωτεΐνη ονομαζόμενη BDΝF. Αυτή η πρωτεΐνη προστατεύει και ταυτόχρονα επουλώνει τα νευρόνια της μνήμης και λειτουργεί σαν ένα ρολόι. Γι'αυτό νιώθουμε το μυαλό πιο καθαρό και πιθανότατα πιο ευτυχισμένοι μετά την γυμναστική. Την ίδια στιγμή οι ενδορφίνες, ένας άλλος χημικός παράγοντας εναντίον του στρες απελευθερώνονται στον εγκέφαλό μας. Οι ενδορφίνες προσπαθούν να μειώσουν τα δυσάρεστα της άσκησης, να μπλοκάρουν το αίσθημα του πόνου και αυτό χαρίζει το αίσθημα της ευφορίας. Έτσι, το BDNF και οι ενδορφίνες είναι αυτό που μας κάνει να νοιώθουμε τόσο καλά μετά την άσκηση. Γιατί έχουν την ίδια συμπεριφορά στο σώμα, όπως η μορφίνη, η ηρωίνη και η νικοτίνη. Με τη διαφορά ότι είναι καλά για εμάς. Για να έχουμε αυτό το αίσθημα της ευτυχίας στο μάξιμουμ, είναι να μην υπερβάλλουμε στην άσκηση, αλλά να αθλούμαστε συχνά. Μια πρόσφατη έρευνα του αμερικανικού πανεπιστημίου Penn State, απέδειξε ότι το «τεστ ευτυχίας» το περνούν καλύτερα όσοι αθλούνται συχνά, παρά όσοι διάγουν καθιστική ζωή. Ο δημοσιογράφος και συγγραφέας μπεστ σέλλερ Gretchen Reynolds, έγραψε για το θέμα με τίτλο «The first 20 minutes». Αναφέρει ότι το υψηλότερο επίπεδο ευτυχίας και το κλειδί για άμεσες ωφέλειες, δεν έρχονται αν θελήσουμε να γίνουμε επαγγελματίες αθλητές. Αντίθετα, χρειάζεται λιγότερος χρόνος καθημερινά για να φτάσουμε σε αυτά τα επίπεδα: «Τα πρώτα 20 λεπτά που τρέχουμε ή κινούμαστε είναι αυτά που δίνουν τα μεγαλύτερα οφέλη». ΠΗΓΗ:apocalypsejohn

Η Ορθόδοξη εκδοχή του Αγίου Βαλεντίνου

Ο Άγιος Βαλεντίνος δεν μνημονεύεται πουθενά στο ορθόδοξο εορτολόγιο

Ο Άγιος Βαλεντίνος δεν μνημονεύεται πουθενά στο ορθόδοξο εορτολόγιο και, όπως ήταν φυσικό, η ορθόδοξη Εκκλησία ποτέ δεν τον παραδέχτηκε. «Ο άγιος αυτός είναι για μας ανύπαρκτος. Είναι μια μυθοπλασία δυτικής προέλευσης», δηλώνουν άνθρωποι της Εκκλησίας. Με τη σειρά της και η Καθολική Εκκλησία στην αναθεώρηση του γενικού εορτολογίου της το 1969 υποβίβασε την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου σε τοπική εορτή, επειδή δεν γνώριζε σχεδόν τίποτα για τον βίο του, παρά μόνο ότι ετάφη στη Βία Φλαμίνια της Ρώμης στις 14 Φεβρουαρίου. Όταν, όμως, ο ξενόφερτος άγιος άρχισε να μπαίνει για τα καλά και στη ζωή των Ελλήνων και η ημέρα αυτή να καθιερώνεται και στη χώρα μας ως η ημέρα των ερωτευμένων στα τέλη της δεκαετίας του ‘70 με πρωτοβουλία των ανθοπωλών, εκπρόσωποι της Εκκλησίας πρότειναν οι Έλληνες ερωτευμένοι να τιμούν και να γιορτάζουν αγίους που υπάρχουν στο ορθόδοξο εορτολόγιο. Η Ορθόδοξη Εκκλησία έχει τους δικούς της Αγίους του έρωτα. Μπορεί η Καθολική Εκκλησία και επιχειρηματικά συμφέροντα να επέβαλαν τον Άγιο Βαλεντίνο, αλλά στις 13 Φεβρουαρίου τιμάται η μνήμη των Αγίων Αποστόλων Ακύλα και Πρισκίλλης, που θεωρούνται προστάτες των ερωτευμένων, ενώ υπάρχει και ο Άγιος Υάκινθος για τους ερωτευμένους του καλοκαιριού. Τόσα χρόνια κανένας κληρικός δεν είχε ασχοληθεί με τον άγιο του έρωτα. Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, σε μια προσπάθεια να τραβήξει την προσοχή των νέων προς την ορθόδοξη πίστη, πρότεινε στους ερωτευμένους να γιορτάζουν την αγάπη τους την προηγουμένη του Αγίου Βαλεντίνου, δηλαδή στις 13 Φεβρουαρίου, που η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά τη μνήμη των Αγίων Ακύλα και Πρισκίλλης.

Ο Ακύλας και η αγαπημένη του Πρίσκιλλα ήταν σκηνοποιοί και ασπάστηκαν το χριστιανισμό κατά πάσα πιθανότατα όταν κατέφυγαν από τη Ρώμη στην Κόρινθο τον 1ο αιώνα μ.Χ. για ν' αποφύγουν τους διωγμούς του αυτοκράτορα Κλαύδιου. Εκεί γνώρισαν τον Απόστολο Παύλο, ο οποίος μάλιστα τους μνημονεύει σε τρεις επιστολές του, και τον ακολούθησαν στην Εφεσο ως συνοδοί. Η παράδοση αναφέρει ότι ο Ακύλας έγινε επίσκοπος Ηρακλείας και μαρτύρησε για την πίστη του μαζί με τη σύζυγό του, ενώ κατ' άλλους ερευνητές κοιμήθηκαν ειρηνικά. Στη μνήμη αυτού του αγαπημένου μέχρι το θάνατο ζευγαριού πρότεινε ο μακαριστός Χριστόδουλος να γιορτάζουν την αγάπη τους οι ερωτευμένοι. Ο άλλος ορθόδοξος "Βαλεντίνος" είναι ο Άγιος Υάκινθος και γιορτάζει στις 3 Ιουλίου, την ημερομηνία δηλαδή που μαρτύρησε για την αγάπη του Χριστού επί αυτοκράτορα Τραϊανού (το 98 μ.Χ.) σε ηλικία 20 χρόνων. Οπως αναφέρεται σχετικά, ήταν θαλαμηπόλος στην αυλή του αυτοκράτορα Τραϊανού και ο πρώτος ναός που χτίστηκε αφιερωμένος αποκλειστικά σ' εκείνον βρίσκεται στα Ανώγεια της Κρήτης, σε κάποια από τις πλαγιές του Ψηλορείτη, φτιαγμένος από πέτρα, κρυφός, γιατί κρυφά είναι και τα αισθήματα. ΠΗΓΗ:xristianos.gr