Σταματούν οι έλεγχοι στις μεταγγίσεις αίματος

«Εκπτωση» στην ασφάλεια των ασθενών λόγω εμπλοκής στην προμήθεια αντιδραστηρίων για τον μοριακό έλεγχο

Δε θα είναι πλέον ελεγμένο κι ασφαλές το αίμα, που θα μεταγγίζεται στους ασθενείς των νοσοκομείων της χώρας από τη Δευτέρα 26 Αυγούστου 2013, σύμφωνα με την Ελληνική Ομοσπονδία Θαλασσαιμίας. Αιτία, όπως αναφέρει η οργάνωση, είναι η εμπλοκή που παρουσιάστηκε στη διαδικασία προμήθειας αντιδραστηρίων για τον μοριακό έλεγχο του αίματος (για HBV, HCV, HIV) για τους τρεις επόμενους μήνες. «Η εντολή που δόθηκε από τον Υπουργό Υγείας κ. Α. Γεωργιάδη στις 14 Αυγούστου 2013 προς τις διοικήσεις των νοσοκομείων όπου ανήκουν τα εννέα Κέντρα Μοριακού Ελέγχου να προχωρήσουν στην υπογραφή τρίμηνων συμβάσεων (Σεπτεμβρίου-Οκτωβρίου 2013), δεν μπορεί προς το παρόν να υλοποιηθεί» σημειώνει. Έτσι, όπως αναφέρει, «από την Δευτέρα 26 Αυγούστου δεν θα γίνεται Μοριακός Έλεγχος του Αίματος, ο κάθε ασθενής που θα χρειαστεί μετάγγιση αίματος ή παραγώγων, θα θέτει σε κίνδυνο τη ζωή του και ξαναγυρνάμε σε εποχές πριν το 1993, όπου οι μεταγγίσεις γινόταν χωρίς έλεγχο για μετάδοση μολυσματικών ασθενειών». «Καλούμε την Πολιτεία να λάβει άμεσα μέτρα για να μην δοθεί ούτε μια φιάλη αίματος χωρίς να ελεγχθεί με τη μοριακή τεχνική» καταλήγει η Ομοσπονδία. ΠΗΓΗ:tovima.gr

Μαζικές αγωγές δανειοληπτών μετά την αποκάλυψη βόμβα για την μεγάλη κομπίνα των τραπεζών

Αλυσιδωτές αντιδράσεις πρόκειται να προκαλέσουν οι αποκαλύψεις – φωτιά του οικονομολόγου και πρώην… στελέχους της Εμπορικής Τράπεζας Στέφανου Τσίπα για την τοκογλυφική και ληστρική τακτική των τραπεζών, οι οποίες ακονίζουν τα νύχια τους για να αρπάξουν την πρώτη κατοικία του Έλληνα. Την ώρα που δανειστές και κυβέρνηση προσπαθούν να πείσουν το λαό κι όλο τον πλανήτη, οτι οι Έλληνες είναι διεφθαρμένοι και μπαταχτζήδες και κάλα παθαίνουν ότι παθαίνουν, μια αποκάλυψη έρχεται να ταράξει τα νερά των τραπεζιτών και όσων νομίζουν οτι θα ξεφεύγουν από τον έλεγχο. Για οικονομικά εγκλήματα σε βάρος των Ελλήνων δανειοληπτών οι οποίοι κινδυνεύουν να μείνουν στο δρόμο κατηγόρησε τους κορυφαίους τραπεζίτες της χώρας αλλά και τους προϊσταμένους αυτών (Γ. Στουρνάρα και Α. Σαμαρά) ο Στέφανος Τσίπας ο οποίος ξετύλιξε το κουβάρι της υπόθεσης κατά τη διάρκεια της πρωινής εκπομπής του radio1d.gr. «Επίορκοι Τραπεζίτες, στελέχη της Τραπέζης της Ελλάδος και του Υπουργείου Οικονομικών έγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια τουλάχιστον, δύο (2) Κοινοτικές Οδηγίες, δύο (2) Νόμους της Ελληνικής Δημοκρατίας και δύο (2) Αμετάκλητες Δικαστικές Αποφάσεις του Αρείου Πάγου, σχετικά με την προσέγγιση των Νομοθετικών, Κανονιστικών και Διοικητικών Διατάξεων των Κρατών Μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που διέπουν την καταναλωτική πίστη» ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ Τσίπας. Πρόκειται για τις τις Κοινοτικές Οδηγίες:87 / 102 / ΕΟΚ / 22.12.1986 και 98 / 7 / ΕΚ / 16.02.1998,τους Νόμους της Ελληνικής Κυβέρνησης:Φ1-983 / 07.03.1991 (ΦΕΚ 172 / Τεύχος Δεύτερο / 21.03.1991), έναρξη ισχύος του Νόμου από 21.09.1991 καιΖ1-178 / 13.02.2001 (ΦΕΚ 255 / Τεύχος Δεύτερο / 09.03.2001), και τις αμετάκλητες δικαστικές Αποφάσεις του Αρείου Πάγου:υπ” αριθμόν: 430 / 04.03.2005 / Α.Π. Καιυπ” αριθμόν: 1219 / 22.06.2001 / Α.Π., κοινή συνισταμένη των οποίων αποτελεί το γεγονός οτι οι διοικήσεις των ελληνικών τραπεζώνόφειλαν τουλάχιστον από 21.09.1991 να εφαρμόζουν το αυτονόητο δι” ευνομούμενη Χώρα. Και ποιο είναι αυτό; Όπως εξήγησε το πρώην στέλεχος της Εμπορικής Τράπεζας, σύμφωνα με τα παραπάνω οι τράπεζες υποχρεούνται να υπολογίζουν τόκους επί πάσης φύσεως δανείων, (στεγαστικών, καταναλωτικών, τρεχούμενων λογαριασμών και πιστωτικών καρτών), με βάση ημερολογιακό έτος, αποτελούμενο από 365 ημέρες, (οσάκις δηλαδή ο Φεβρουάριος του έτους αποτελείται από 28 ημέρες), & με 366 ημέρες, όταν το έτος είναι δίσεκτο, (οσάκις δηλαδή ο Φεβρουάριος του έτους αποτελείται από 29 ημέρες) και όχι με ημερολογιακό έτος, το οποίο δήθεν αποτελείται από 360 ημέρες. Χρησιμοποίησε μάλιστα ως παράδειγμα το δικό του δάνειο ύψους 60.000 ευρώ που έλαβε το 1998 και στάθηκε η αφορμή να διαπιστώσει την τεράστια απάτη εις βάρος των Ελλήνων – κι όχι μόνο – δανειοληπτών. Όπως ανέφερε, εκτός των άλλων παράνομων και καταχρηστικών όρων των δανειακών συμβάσεων, αυτή η τακτική της τράπεζας τον επιβάρυνε κατά 12.000 ευρώ!!! Στη ζημία που υφίσταται κάθε δανειολήπτης ότι μορφής δανειακή σύμβαση κι αν έχει υπογράψει κατέληξε κι η αμετάκλητη απόφαση του Αρείου Πάγου 430/05 σύμφωνα με την οποία το ανώτατο δικαστήριο της χώρας κρίνει καταχρηστικές δύο ακόμη πρακτικές των τραπεζών. Κρίνει καταχρηστικό τον όρο σύμφωνα με τον οποίο η τράπεζα υπολογίζει τους τόκους με έτος 360 ημερών αντί με 365 ή 366 ημερών, με αποτέλεσμα να επιβαρύνεται πρόσθετα ο δανειολήπτης. Υπολογίζει δε οτι μέσω αυτής της πρακτικής ο δανειολήπτης επιβαρύνεται επιπλέον σε ποσοστό 1,3889% ημερησίως! Παράλληλα, με την εν λόγω απόφαση ο Άρειος Πάγος επιβεβαιώνει ότι είναι καταχρηστικός ο όρος με τον οποίο οι καταναλωτές υποχρεώνονται να καταβάλλουν στις Τράπεζες, όταν εξοφλούν πρόωρα στεγαστικό δάνειο, ποσό που συνήθως ανέρχεται σε 2,50% επί του προεξοφλούμενου κεφαλαίου του δανείου. Μάλιστα, η απόφαση συνοδεύεται από μία εκτενή αιτιολογία που δεν αφήνει κανένα πλέον περιθώριο για την εξακολούθηση, με οποιαδήποτε άλλη μορφή, της παράνομης αυτής πρακτικής. «Δια της δόλιας και παρανόμου αυτής μεθόδου καταλήστευαν τουςδανειολήπτεςπελάτες τους και εξαπατούσαν τους επενδυτές -μετόχους τους με παρουσίαση πλασματικών και δολίως υπερφουσκωμένων αποτελεσμάτων χρήσεως και κυρίως με εικονική κερδοφορία, η οποίαείναιεν πολλοίς προϊόν απάτης, τοκογλυφίας και δημιουργικής λογιστικής.Τα αποτελέσματα χρήσεως και η κερδοφορία των τραπεζών είναι μαϊμού. Επενδυτές αγόρασαν ακριβά μετοχές, κερδοσκόπησαν μέσω του λεγόμενου shorts elling εις βάρος των τραπεζών αλλά και του Χρηματιστηρίου Αθηνών» τόνισε ο κ. Τσίπας. Υπενθύμισε οτι δεν είναι καθόλου άσχετο με την κομπίνα αυτή το γεγονός οτι η εταιρία BlackRock διεξάγει εξονυχιστικούς ελέγχους στα χαρτοφυλάκια των τραπεζών. «Έχουμε χάσει διεθνώς την αξιοπιστία μας. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να έρθουν οι ξένοι για να βάλουν στο χέρι τα φιλέτα μας όπως η ΔΕΗ. Δε θα μπορείτε να τα διαχειριστείτε εσείς, θα μας πουν», σημείωσε. Όπως τόνισε ο κ Τσίπας είναι επιβεβλημένο καθήκον κάθε εχέφρονος πολίτη (ο καθείς με όποιο τρόπο μπορεί), τουλάχιστον τους κ.κ. Αντώνη Σαμαρά, Γιάννη Στουρνάρα και Γιώργο Προβόπουλο, (πρώην Υπουργό Οικονομικών, πρώην Προϊστάμενο του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων του Υπουργείου Οικονομικών και πρώην Υποδιοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος αντιστοίχως και νυν Πρωθυπουργό, Υπουργό Οικονομικών και Διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος αντιστοίχως), ότι ο κόσμος το έχει τούμπανο κι” αυτοί κρυφό καμάρι, πως η υποβάθμιση, η απαξία και η χρεοκοπία των Ελληνικών Τραπεζών, του Χρηματιστηρίου Αξιών Αθηνών και της Εθνικής μας Οικονομίας οφείλεται κυρίως, εις το γεγονός, ότι επίορκες Διοικήσεις των Ελληνικών Τραπεζών «αρίστευσαν» από την 21.09.1991 μέχρι και σήμερα δολίως σε: Α) Απάτη – Δημιουργική Λογιστική εις βαθμόν κακουργήματος, (παραβίαση του Άρθρου: 386 παράγραφοι 1 & 3 του Ποινικού Κώδικος), Β) Τοκογλυφία εις βαθμόν κακουργήματος, (παραβίαση του Άρθρου: 404 παράγραφοι 1, 2, 3, & 4 του Ποινικού Κώδικος, και εν κατακλείδι Γ) Σύσταση εγκληματικής οργάνωσης εις βαθμόν κακουργήματος, (παραβίαση του Άρθρου: 187 παράγραφοι 1 & 3 του Ποινικού μας Κώδικος, εις βάρος όλων ανεξαιρέτως των Δανειοληπτών Πελατών τους και κυρίως εις βάρος Εγχωρίων & κυρίως Διεθνών Επενδυτών – Μετόχων των Πιστωτικών τους Ιδρυμάτων. Οι παραπάνω καταγγελίες του Στέφανου Τσίπα, μαζί με τα στοιχεία που συγκέντρωσε από συνολικά 8.000 δανειολήπτες, διακομίστησαν τον περασμένο Μάιο στους οικονομικούς εισαγγελείς Γρ.Πεπόνη και Σπ.Μουζακίτη, όμως, λόγω της «παραίτησης» τους ο φάκελος πέρασε στα χέρια της Ελένης Ράϊκου, της νέας εισαγγελέα Διαφθοράς. Ουδέν νεώτερον ούτε και για τις τρεις μηνυτήριες αναφορές που κατέθεσε το πρώην στέλεχος της Εμπορικής εναντίον των τραπεζικών ομίλων της ALPHA BANK A.E., της ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ ΤΗΣ και της ΤΡΑΠΕΖΗΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ A.E. Εντός των προσεχών ημερών κατατίθεται και Μηνυτήριος Αναφορά κατά του Ομίλου της EFGEurobankA.E. Hκαθυστέρηση οφείλεται εις το γεγονός, ότι αναμέναμε την οριστικοποίηση και δημοσιοποίηση του «φλέρτ» μεταξύ της εν λόγω Τραπέζης και του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου Α.Ε. και όχι σε τυχόν έλλειψη παραβατικής δραστηριότητος εκ μέρους και των 2 προαναφερθέντων Τραπεζικών Ιδρυμάτων (Eurobank & TT), τα οποία έπρατταν ακριβώς ότι και οι 3 προαναφερθέντες και ήδη μηνυθέντες Τραπεζικοί Όμιλοι (Εθνικής, Alpha & Πειραιώς) . Θα μπούνε άραγε φυλακή οι διοικητές των τραπεζών που έγραψαν στα «παλιά τους τα παπούτσια» κοινοτικές οδηγίες και νόμους του Κράτους; Θα υπάρξει και δεύτερος «Κοσκωτάς» σε αυτή τη χώρα μετά από όλες αυτές τις αποκαλύψεις. Η λύση Θετικά απάντησε στον πανελλήνιο προσκλητήριο που απηύθυνε ο Στέφανος Τσίπας ο Σύλλογος Δανειοληπτών και Προστασίας Καταναλωτών Βορείου Ελλάδος να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να καταθέσουν εντός του μηνός Σεπτεμβρίου α) αθρόες αγωγές αποζημιώσεως δανειοληπτών & επενδυτών ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών κατά των 4 Ομίλων των Ελληνικών Τραπεζών, πρωτοπόρων στις ανωτέρω παραβατικές δραστηριότητες, για τους καταληστευθέντες δανειολήπτες και τους εξαπατηθέντες μετόχους – επενδυτές και β) ασφαλιστικά μέτρα, που θα υποχρεώνουν τις Τράπεζες να συμμορφωθούν άμεσα με την νομιμότητα. Με τον τρόπο αυτό οι δανειολήπτες οι οποίοι ζημιώθηκαν σφόδρα από αυτήν την τακτική των τραπεζών θα μπορούν να διεκδικήσουν τα χρήματα, τα ακίνητα κι ότι άλλο έχασαν εξαιτίας αυτής. Διότι η διαδικασία των πλειστηριασμών είναι προ των πυλών, απειλώντας κυρίως τους συνεπείς δανειολήπτες που πλήρωσαν με το αίμα τους το μοναδικό σπίτι που απέκτησαν για να στεγάσουν την οικογένεια τους. Πηγή: news24gr.blogspot.gr

Η ιστορία του βιβλίου των Ρεκόρ Γκίνες

Για περισσότερο από μισό αιώνα, το Βιβλίο Γκίνες (Guinness) έχει ταυτίσει το όνομά του με κάθε είδους ρεκόρ. Ανθρώπινα επιτεύγματα και «θαύματα» της φύσης απ' όλο τον κόσμο καταγράφονται κάθε χρόνο, αφού προηγουμένως διαπιστωθεί η γνησιότητά τους.

Η πρώτη έκδοση του βιβλίου κυκλοφόρησε στις 27 Αυγούστου του 1955. Η ιδέα για τη δημιουργία του τέθηκε για πρώτη φορά στην μπυραρία «Γκίνες» του Δουβλίνου, απ' όπου πήρε και το όνομά του. Το θέμα της συζήτησης εκείνη τη βραδιά μεταξύ των θαμώνων ήταν το κυνήγι. Όταν τέθηκε το ερώτημα «ποιο είναι το πιο γρήγορο θήραμα», διαπιστώθηκε ότι κανένα από τα βιβλία αναφοράς της εποχής δεν περιείχε την απάντηση. Το θέμα ανέλαβαν να ερευνήσουν δύο δίδυμοι, ο Ρος και ο Νόρις ΜακΓουάιρτερ, διακεκριμένοι βρετανοί αθλητές και δημοσιογράφοι, που εκείνη την περίοδο δούλευαν για ένα λονδρέζικο γραφείο ερευνών. Η απάντηση, μαζί με πολλές άλλες ανάλογων ερωτημάτων, αποτέλεσαν το υλικό για το νέο βιβλίο τους. Οι πωλήσεις του ξεπέρασαν κάθε προσδοκία κι έτσι ακολούθησαν αρκετές επανεκδόσεις. Τελικά, καθιερώθηκε να κυκλοφορεί μία αναθεωρημένη έκδοση κάθε Οκτώβριο, ώστε να συμπέφτει και με τη χριστουγεννιάτικη αγορά. Σήμερα, το ίδιο το Βιβλίο Γκίνες κατέχει δύο μοναδικά ρεκόρ... Έχει καταγραφεί στις δικές του σελίδες ως το βιβλίο με τις περισσότερες πωλήσεις σ' όλο τον κόσμο, αλλά και ως το πιο πολυκλεμμένο από τις αγγλικές βιβλιοθήκες. ΠΗΓΗ:sansimera.gr

Τρόμος και θάνατος, όχι «συνωστισμός» σύμφωνα με τον ανταποκριτή της εποχής Έρνστ Χεμινγουέι

Έρνεστ Χέμινγουέι: “Στην προκυμαία της Σμύρνης”Η Μικρασιατική Καταστροφή όπως την έζησε και την κατέγραψε ο μεγάλος Νομπελίστας «Το χειρότερο, είπε, ήταν οι γυναίκες με τα νεκρά παιδιά. Δε μπορούσαμε να τις πείσουμε να μας δώσουν τα πεθαμένα παιδιά τους. Είχαν τα παιδιά τους, νεκρά ακόμα και έξι μέρες, αλλά δεν τα εγκατέλειπαν. Δε μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα. Τελικά έπρεπε να τους τα πάρουμε με τη βία.» (Από τη συλλογή διηγημάτων του με το γενικό τίτλο «Στην προκυμαία της Σμύρνης»).

Με παραπάνω λόγια κάποιος ήρωας του Χεμινγουέι, αξιωματούχος πολεμικού πλοίου των ΗΠΑ αγκυροβολημένου στη Σμύρνη, περιγράφει τη μεγάλη καταστροφή. Το απόσπασμα είναι από το πρώτο λογοτεχνικό κείμενο που εξέδωσε ο αμερικανός συγγραφέας το 1925, μόλις 26 χρονών τότε, και με το οποίο άρχισε να αποκτά παγκόσμια φήμη. Πρόκειται για τη συλλογή διηγημάτων του «Στην εποχή μας» (In Our Times), όπου το πρώτο του διήγημα, ουσιαστικά ο πρόλογος του βιβλίου, έχει τον τίτλο «Στην προκυμαία της Σμύρνης». Όσο κι αν μιλάμε για διήγημα, ο συγγραφέας δεν γράφει από απλή φαντασία. Μόλις πριν τρία χρόνια ως πολεμικός ανταποκριτής της καναδικής εφημερίδας “Toronto Star” ο Χεμινγουέι είχε βρεθεί ως αυτόπτης μάρτυς στον τόπο της καταστροφής και την είχε περιγράψει σε μια σειρά άρθρων του, που εκδόθηκαν το 1985 σε βιβλίο με τον τίτλο: «Dateline: Toronto”. Ως ανταποκριτής αυτής της εφημερίδας είχε ταξιδέψει από το Παρίσι στην Κωνσταντινούπολη και σε άλλα μέρη της Τουρκίας στέλνοντας κατά την πορεία του τα άρθρα του στην καναδική εφημερίδα. Στην έκδοση της 20ής Οκτωβρίου 1922 γράφει: «Ο άντρας σκεπάζει με μια κουβέρτα την ετοιμόγεννη γυναίκα του πάνω στον αραμπά για την προφυλάξει από τη βροχή. Εκείνη είναι το μόνο πρόσωπο που βγάζει κάποιους ήχους [από τους πόνους της γέννας]. Η μικρή κόρη τους την κοιτάζει με τρόμο και βάζει τα κλάματα. Και η πομπή προχωρά… Δεν ξέρω πόσο χρόνο θα πάρει αυτό το γράμμα να φτάσει στο Τορόντο, αλλά όταν εσείς οι αναγνώστες της Σταρ το διαβάσετε να είστε σίγουροι ότι η ίδια τρομακτική, βάναυση πορεία ενός λαού που ξεριζώθηκε από τον τόπο του θα συνεχίζει να τρεκλίζει στον ατέλειωτο λασπωμένο δρόμο προς τη Μακεδονία». Τα λόγια αυτά δεν είναι γραμμένα από κάποιον που πρώτη φορά αντικρίζει τη φρίκη του πολέμου. Ο νεαρός Χεμινγουέι είχε ζητήσει να καταταγεί ως εθελοντής στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά δεν έγινε δεκτός λόγω της κακής όρασής του. Αυτό δεν τον εμπόδισε να γίνει εθελοντής νοσοκόμος, να τραυματιστεί σοβαρά δυο φορές στην Αυστρία και τελικά να αποσυρθεί αφού τιμήθηκε με το βραβείο ανδρείας. Κι αυτά πριν να βρεθεί στην Τουρκία ως πολεμικός ανταποκριτής της Toronto Star, μόλις 23 χρονών. Μέσα από το λογοτεχνικό του ταλέντο, που φανερώθηκε μέσα στα επόμενα χρόνια, ο συγγραφέας δίνει συγκλονιστικές περιγραφές μιας περιόδου που έχει σημαδέψει την ψυχή του Νεοέλληνα, μ’ όλο που κοντεύει να περάσει σχεδόν ένας αιώνας από τότε. Σ’ ένα από τα κείμενα αυτά, στο οποίο αναφερθήκαμε ήδη, «Στην προκυμαία της Σμύρνης», που θεωρείται αριστούργημα γραφής και διδάσκεται, καθώς είδαμε στο Ιντερνέτ, στους φοιτητές αγγλικής φιλολογίας σε πολλά πανεπιστήμια, γράφει: «Είχαμε ρητές εντολές να μην επέμβουμε, να μη βοηθήσουμε… Το πλοίο μας είχε τόση δύναμη που θα μπορούσαμε να βομβαρδίσουμε όλη τη Σμύρνη και να σταματήσουμε το μακελειό, αλλά η εντολή ήταν να μην κάνουμε τίποτα… Το παράξενο ήταν, είπε [ο υποτιθέμενος αξιωματούχος του αμερικάνικου πολεμικού που διηγείται την ιστορία], πώς ούρλιαζαν κάθε νύχτα τα μεσάνυχτα. Δεν ξέρω γιατί ούρλιαζαν αυτή την ώρα. Ήμασταν στο λιμάνι κι αυτές στην προκυμαία και τα μεσάνυχτα άρχιζαν να ουρλιάζουν. Στρέφαμε πάνω τους τους προβολείς και κι αυτές τότε σταματούσαν. …». Ο Χεμινγουέι ως πολεμικός ανταποκριτής είναι πιο σαφής. Ξέρει ότι 1.250.000 Έλληνες διώχτηκαν από τα σπίτια τους με την ανταλλαγή των πληθυσμών: «Ό,τι και να πει κανείς για το πρόβλημα των προσφύγων στην Ελλάδα δεν πρόκειται να είναι υπερβολή. Ένα φτωχό κράτος με μόλις 4 εκατομμύρια πληθυσμό πρέπει να φροντίσει για άλλο ένα τρίτο των κατοίκων. Και τα σπίτια που άφησαν οι Μουσουλμάνοι που έφυγαν δεν επαρκούν σε τίποτα, χώρια η διαφορά στο επίπεδο κουλτούρας που είχαν συνηθίσει οι Έλληνες στην Κωνσταντινούπολη». Σε μια άλλη ανταπόκρισή του στη «Σταρ» γράφει: «Βρίσκομαι σε ένα άνετο τρένο, αλλά με τη φρίκη της εκκένωσης της Θράκης, όλα μου φαίνονται απίστευτα. Έστειλα τηλεγράφημα στη «Σταρ» από την Αδριανούπολη. Δεν χρειάζεται να το επαναλάβω. Η εκκένωση συνεχίζεται…. Ψιχάλιζε. Στην άκρη του λασπόδρομου έβλεπα την ατέλειωτη πορεία της ανθρωπότητας να κινείται αργά στην Αδριανούπολη και μετά να χωρίζεται σ’ αυτούς που πήγαιναν στη Δυτική Θράκη και τη Μακεδονία. .. Δε μπορούσα να βγάλω από το νου μου τους άμοιρους ανθρώπους που βρίσκονταν στην πομπή γιατί είχα δει τρομερά πράγματα σε μια μόνο μέρα. Η ξενοδόχισσα προσπάθησε να με παρηγορήσει με μια τρομερή τούρκικη παροικία: «Δε φταίει μόνο το τσεκούρι, φταίει και το δέντρο». (Toronto Star, 14 Νοέμβρη 1922) «Η υποχώρηση του ελληνικού στρατού ήταν μια θλιβερή υπόθεση, αλλά δε χρειάζεται να κατηγορούμε γι’ αυτό τον απλό Έλληνα φαντάρο. Ακόμα και όταν γινόταν εκκενώσεις περιοχών οι Έλληνες δρούσαν ως πραγματικοί στρατιώτες. Ο Κεμάλ θα είχε μεγάλο πρόβλημα αν ήταν να τους αντιμετωπίσει στη Θράκη. Ο λοχαγός Wittal του Ινδικού Ιππικού, που βρισκόταν στην Ανατόλια ως παρατηρητής κατά τη διάρκεια του πολέμου των Ελλήνων με τον Κεμάλ, μου είπε: «Οι Έλληνες στρατιώτες ήταν μαχητές πρώτης κατηγορίας. Οι αξιωματικοί τους ήταν άριστοι…. Θα μπορούσαν να έχουν καταλάβει την Άγκυρα και να τελειώσουν τον πόλεμο αν δεν είχαν προδοθεί». Κατά τον Χεμινγουέι η προδοσία αυτή πήγασε και από τους συμμάχους, αλλά και από τον βασιλιά Κωνσταντίνο που αντικατέστησε τους έμπειρους –αλλά βενιζελικούς- αξιωματικούς, με δικούς του «που ποτέ δεν είχαν ακούσει τον κρότο της μάχης». Και τελειώνει με μια πρόταση που δεν θα την έγραφε ποτέ ένας απλός δημοσιογράφος αν δεν είχε μέσα του το ταλέντο του μεγάλου νομπελίστα συγγραφέα: «Όλη μέρα περνούν δίπλα μου, λεροί, εξαντλημένοι, αξύριστοι, ανεμοδαρμένοι στρατιώτες που βαδίζουν στη γκρίζα γυμνή ύπαιθρο της Θράκης. Χωρίς μπάντες, χωρίς [ανθρωπιστικές] οργανώσεις να τους ανακουφίσουν, χωρίς τόπο να ξαποστάσουν, παρά γεμάτοι ψείρες, με βρώμικες κουβέρτες και κουνούπια όλη τη νύχτα. Είναι οι τελευταίοι από αυτό που ήταν κάποτε η δόξα της Ελλάδας. Κι αυτό είναι το τέλος της δεύτερης πολιορκίας της Τροίας» (Toronto Star, 3 Νοεμβρίου 1922). Μπορεί ο συγγραφέας να ήταν σκληραγωγημένος και από τη φύση του (πλην των άλλων ήταν και μποξέρ) ή από τη ζωή του ως πολεμικός ανταποκριτής, αλλά δε μπορεί αν μη συγκινηθεί με τόσο πόνο. Χρόνια αργότερα, αφού είχε καλύψει δημοσιογραφικά και τον εμφύλιο πόλεμο στην Ισπανία, μιλώντας μέσα από το στόμα ενός ήρωά του γράφει: «Δε θέλω να κοιμηθώ γιατί έχω τη προαίσθηση ότι αν κλείσω τα μάτια μου στο σκοτάδι και αφεθώ στον εαυτό μου, η ψυχή μου θα βγει από το σώμα». Σε ένα από τελευταία του άρθρα από την Τουρκία στην Τορόντο Σταρ γράφει: «Ποιος θα θρέψει τόσο πληθυσμό; Κανένας δεν το ξέρει και μέσα στα επόμενα χρόνια ο χριστιανικός κόσμος θα ακούει μια σπαρακτική κραυγή που ελπίζω να φτάσει και ως τον Καναδά: «Μην ξεχνάτε τους Έλληνες!». Ναι στη φιλία των λαών, αλλά χωρίς πλαστογράφηση ή λήθη της ιστορίας μας. ΠΗΓΗ:Χρήστος Μαγγούτας Λίθος Φωτός